Wiersze danych zawierają co najwyżej 23 liczby całkowite ułożone względem pierwszej liczby w wierszu w ten sposób, że każda kolejna liczba ma znak przeciwny do liczby ją poprzedzającej.
Należy policzyć:
- Ile liczb w wierszu jest mniejszych od -6.
- Ile razy pojawia się sekwencja dwóch liczb, z których pierwsza jest mniejsza od -6 a druga – większa od 1.
- Ile razy pojawi się sekwencja trzech liczb, z których pierwsza jest mniejsza od -6, druga jest równa 1, a trzecia jest równa -1.
- Ile razy pojawi się sekwencja trzech liczb, z których pierwsza jest mniejsza od -6, druga jest równa 1, a trzecia jest równa -2.
- Ile razy pojawi się sekwencja trzech liczb, z których pierwsza jest mniejsza od -6, druga jest równa 1, a trzecia jest równa -3.
- Ile razy pojawi się sekwencja trzech liczb, z których pierwsza jest mniejsza od -6, druga jest równa 1, a trzecia jest równa -4.
- Ile razy pojawi się sekwencja trzech liczb, z których pierwsza jest mniejsza od -6, druga jest równa 1, a trzecia jest równa -5.
- Ile razy pojawi się sekwencja trzech liczb, z których pierwsza jest mniejsza od -6, druga jest równa 1, a trzecia jest równa -6.
- Ile razy pojawi się sekwencja trzech liczb, z których pierwsza jest mniejsza od -6, druga jest równa 1, a trzecia jest mniejsza od -6.
- Wyznaczyć liczbę pomocniczą 0 lub 1. (Ta liczba jest prawdopodobnie niezbędna, aby policzyć takie wystąpienia liczby mniejszej od -6, którego nie można dopasować do żadnego ciągu opisanego punktami od 2 do 9.) Obliczenie następuje wg reguły:
- Jeżeli przedostatnia liczba w wierszu jest mniejsza niż -6 i ostatnią liczbą jest 1, liczba pomocnicza wynosi 1, w przeciwnym wypadku 0 (zapewne dlatego, że po dopisaniu następnej liczby, a będzie to na pewno liczba mniejsza od 0, tak rozpoczęty ciąg będzie pasował do jednego ze wzorców z punktów od 3 do 9).
- Jeżeli ostatnia liczba w wierszu jest mniejsza od -6, liczba pomocnicza wynosi 1 w przeciwnym wypadku 0 (a to dlatego, że każda następna dopisana liczba, a będzie to na pewno liczba dodatnia, spowoduje dopasowanie otrzymanego ciągu albo do punktu 2. gdy będzie to liczba większa od 1, albo sprawi, że tak rozpoczęty ciąg spełni warunki punktu "a" powyżej, gdyż będzie to 1).
- . Liczbę pomocniczą oraz wartość z pkt.1 należy powiększyć o 1, wtedy gdy ostatnia liczba w wierszu jest mniejsza od -6. (Sądzę, że ten punkt jest zbędny. Z arytmetycznego punktu widzenia: jeśli N jest sumą a+b+c+d, to oczywiste jest, że N+1 jest sumą a+b+c+d+1, więc dodawanie jedynki do obu stron tego równania jest bez sensu.)
Jeśli to, co opisałem, jest prawdą, to moja wersja arkusza zawiera właściwą metodę.
Tu cytat:
Tylko że ta sekwencja odpowiada temu co opisuje punkt 8 i odpowiednia wartość powinna znaleźć się w kolumnie AF.JedenGość pisze:To co napisałem w tabeli było właściwe. Mamy do czynienia z jedną liczbą <-6, czyli -7 z N20. Następna dodatnia =1 i kolejna ujemna jest >=-6 (dokładnie -6). W tej sytuacji kolumna AH powiększa się o 1.
Inny przykład:
(To jest ten fragment, którego nie rozumiem i powyżej opisałem własne rozumowanie). Mimo to sądzę, że chodzi o liczbę -6, a nie 6. Lecz jeśli tak, a to wynika z analizy przykładu w pliku JedenGosc_20211127_8.ods, to zasada powinna brzmieć >=-6 i <0, w przeciwnym razie jedynka pojawiłaby się w AH prawie zawsze. Każda liczba dodatnia jest przecież większa od -6.Zgodnie z opisem pkt 9. jeśli ostatnią wartością w wierszu jest liczba >=6 w AH ma pojawić się 1.
Co do kolumny AI. Widzisz w niej wyniki PRAWDA, bo przy formatowaniu komórki, jako wartości logicznej, wartości 0 są traktowane jako FAŁSZ natomiast wartości różne od 0 jako PRAWDA. Jeśli obejrzysz wyniki w zwykłym formatowaniu, zobaczysz, że AI7 i AI18 zawierają w rzeczywistości wyniki -1.
Jeszcze uwaga na temat nadmiernego komplikowania formuł. Poniższa formuła
Kod: Zaznacz cały
=JEŻELI(INDEKS($A3:$W3;ILE.LICZB($A3:$W3))>=-6;JEŻELI(Y3=SUMA(Z3:AH3));JEŻELI(Y3=SUMA(Z3:AH3))-1)
Kod: Zaznacz cały
=Y3=SUMA(Z3:AH3)-(INDEKS($A3:$W3;ILE.LICZB($A3:$W3))<-6)